multiAN 
Większa integracja handlowa między krajami BRICS mogłaby w opinii Allianz Trade zwiększyć znaczenie grupy daleko poza jej wagę gospodarczą lub finansową. Kraje BRICS to około 42% światowej populacji, 26% światowego PKB i 18% międzynarodowego popytu. Pomysłodawca skrótu BRICS, Jim O’Neill, zapytał niedawno, jakie znaczenie miałby ten „klub” bez jednej z największych gospodarek świata. W 2022 r. Chiny odpowiadały za 53% handlu wewnątrz BRICS. Chociaż udział „BRIS” (tj. BRICS z wyłączeniem Chin) w światowym PKB wynosi zaledwie 8%, a jego udział w światowym popycie tylko 7%, bilans handlowy Chin z BRIS był ujemny o 4 mld USD w 2022 r., co pokazuje, jakie korzyści czerpie mistrz światowego handlu dobrami przemysłowymi z handlu ze swoimi partnerami BRIS. W istocie, grupa BRIS jest szczególnie mocna w eksporcie surowców i półproduktów, które są kluczowe dla chińskiego sektora produkcyjnego.
Chiny dzierżą klucz do wyniesienia grupy na czoło światowej gospodarki. Patrząc na komplementarność handlową krajów BRICS, tj. średni udział partnera (partnerów) w imporcie i eksporcie danego kraju w porównaniu z resztą świata, jasne jest, że podgrupa BRIS znacznie bardziej polega na Chinach w zakresie eksportu i importu niż odwrotnie. Porównując komplementarność handlową BRICS z komplementarnością Niemiec w stosunku do UE (tj. strefy wolnego handlu), różnica jest wymowna. Otwarcie przez Chiny swoich rynków na kraje BRIS, zwiększenie przepływów inwestycyjnych w ramach grupy oraz zmniejszenie ogólnych taryfowych i pozataryfowych barier handlowych to niezbędne kroki, jeśli grupa chce robić prawdziwe interesy.
Zwiększenie komplementarności handlowej w ramach grupy mogłoby w opinii Allianz Trade przynieść szacunkowy efekt w wysokości 1,8 bln USD, czyli mniej więcej podwojenie obecnej wartości. Czynniki wspomagające obejmują utworzenie strefy wolnego handlu; integrację łańcuchów wartości wykraczających poza handel towarami; poprawę infrastruktury; chęć rezygnacji z niektórych dochodów fiskalnych z barier taryfowych, aby umożliwić ekspansję sektorów o wartości dodanej, a co za tym idzie całej gospodarki, oraz przyjęcie, jak ostatnio postulowano, wspólnej waluty. Chociaż jest to symulacja długoterminowa, niemniej jednak jest to ważne zjawisko do monitorowania, biorąc pod uwagę istniejące zależności podażowe.
